根

gēn

1. тамыр, түп, түбір, түбіртек, томар, борық, бас, көз, негіз, тиянақ, іргетас, ірге таған, қайнар, төркін, тек, ұрпақ, нәсіл, тұқым

根菜 — тамыр жеміс

草根 — шөп түбірі, шөп тамыры

舌根 — тіл түбі

存根 — түбіршік, түбіртек

墙根 — үй іргесі, дуал түбі

根雕 — тамыр ойма, тамыр мүсін

他是刘家一条根 — ол Лю әулетінің ұрпағы ғой

分根 — көген тамыр

落地生根 — тамыр тарту, ірге тебу, қоныстану, мекендеу

基根 — іргетас, таған, тиянақ

祸根 — пәле басы, зобалаң қайнары, пәле, алапат

刨根问底 — түп-тұқиянына дейін қуарлау

【根据】 негіз ету, тиянақ ету, сүйеніш ету, негізделу, сүйену, негізінде, бойынша, сай, қарай, меңзес, негіз, тиянақ, дәлел, іспет, қисын, жүйе, жөн, жан

根据什么？ — неменеге негізделіп отырсыздар?

有什么根据？ — нендей дәлелі бар екен?

他这话很有根据 — сөзінің жаны бар көрінеді

2. етек, бөктер, балақ

山根 — тау балағы, тау бөктері, тау етегі, бөктер, етек, балақ

3. ада-гүде, құлантаза, біржола, біржолата, түбірінен, түбеселі, түбегейлі, несібетке, бүкілдей, мүлде

根绝 — біржолата тию, бүкілдей жою

根治 — түбегейлі ауыздықтау; түбін үзу

4. ұзын нәрселерге қолданылатын есептік анықтама

一根木料 — бір ағаш

两根麻绳 — екі кендір арқан

5. қалдық, қалынды (химияда қолданылады)

氢根 — сутегі қалынды

硫酸根 — күкірт қышқылы қалынды